Bojan Vrbnjak
Onlangs heeft v Engeland sprak veel over het zijn van een Canadese miljardair Lawrence-wandeling, mede-eigenaar van het team Racing Point, nam de aandelen over van een luxe sportwagenfabrikant Aston Martin.
Vanaf hier was het niet ver meer speculatieom te weten Brits merk om zijn raceauto's een naam te geven en ze in de traditionele stijl te laten verschijnen "Brits racegroen"Externe afbeelding. We kunnen zonder aarzeling ja zeggen Aston Martin klinkt veel leuker dan Racing Point. Ongeacht het feit Aston Martin lang geleden in Formule 1, als teampartner Red Bull: Dat is de reden om te zeggen verhaal over hoe het is "Brits racen"Kwam naar"Groen'.
Laten we eerlijk zijn: racewagens erin traditionele nationale kleuren, dat zou iets speciaals zijn, nietwaar? Vandaag hebben we het alleen nog over Ferrari in de klassieke rood in zilveren Mercedes pijlen. Het is ook McLaren weer in uiterlijk papaja sinaasappel kleuren. Dat is de reden "British Racing Green'Op ijs gelegd. En hoe zijn ze De Britten zelfs naar je green gaan? Specifieke kleuren voor bepaalde landen: hier moeten we helemaal teruggaan naar de race Gordon Bennett-beker, die sindsdien is uitgevoerd 1900 naar 1905 en het was een jaarlijkse race voor nationale teams. Het winnende land moest deze race het jaar daarop organiseren. Landen zoals Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië, VS. en sommigen mochten daarna beginnen drie raceauto's. Veel raceauto's waren aanvankelijk beschavingen, waardoor fans klaagden dat het erg was moeilijk om raceauto's toe te wijzen aan een bepaald land. De landen kozen dus voor verschillende kleuren. Dat is de bron.
Wat maar weinigen weten: ze zijn de eersten Amerikanen gekozen rode kleur. Na vele jaren protest van de Italianen ze vervangen en is Italië werd rood kleur, Verenigde Staten van Amerika ze schakelden echter over op wit met blauwe strepen. Duitse raceauto's bestaan al vele jaren beli, en later zilver. voor De Britten groen was de meest voor de hand liggende keuze. Jaren 1902 is Selwyn Edge (Napier-auto) won deze race. Omdat de race erin zit Engeland was niet toegestaan, besloten de organisatoren om het meer uit te voeren in de racerij Iers. Green Island, daarom zijn groene raceauto's zo gemakkelijk. Of niet? Britse racegeschiedenis-expert David Venables hij verdiepte zich in dit onderwerp: “De meeste fans identificeren ‘British Racing Green’ met Jim Clark's Lotus of Bentley, de winnende racewagen van Le Mans. De waarheid is dat er helemaal geen speciale toon van de alo-schaduw is."
De basiskleur verwijst meer naar Charles Jarrotta en de eerste raceauto in groen racen het was geenszins Brits, maar Frans. Charles Jarrotta is een Franse autofabrikant Panhard ingehuurd als fabrieksracer. Wanneer het Jarrott kwam naar de fabriek (v Parijs), moesten ze hem informeren dat hij had ontvangen start nummer 13. Deze laatste werd zelfs toen niet als een brenger van geluk beschouwd. Naar De Britten enigszins gerustgesteld, dat zijn ze De Fransen de auto was groen geverfd, de kleur waarin hij zou moeten zijn Het heeft Frankrijk geluk gebracht In andere landen groen betekent hoop. Jarrott hij eindigde de race als tiende, een ongeluk toen zijn monteur viel uit de auto, maar eindigde zonder ernstige gevolgen. Misschien werkte de groene kleur ook.
Na dezelfde race een jaar later, is een Engelse fabrikant Drinkenr uitgevoerd met een raceauto v olijfgroen. Volgens sommige bronnen zou het plat moeten zijn Jarrott degene die er de oorzaak van was, ook al waren er destijds veel auto's Napier verliet de fabriek in deze kleur. Hij won SF Edge en daarmee zijn ze De Britten verstrekt - volgens de regels Bennett-trofee - het recht om de race het volgende jaar uit te voeren. Omdat hij was motorsport verboden in Engeland, deden ze De Britten verzonden naar Ierland. Het Verenigd Koninkrijk werd opnieuw vertegenwoordigd door de producent Napier, deze keer waren de raceauto's in smaragdgroen. Velen zagen dit ook als afwijking van de traditionele het groen van de Ieren.
Aan de race van het jaar 1903 zijn verschillend vertegenwoordigers van de Staten eerste keer wijs ook kleuren toe, hoewel dit niet in het beleid was geschreven. Groen za De Britten, wit voor Duitsers (Mercedes met Belgische racer Camille Jenatzy hij won ook), blauw voor de Fransen. Daarmee werd het pad bepaald. Autofabrikanten uit Van Engeland zijn van henzelf in de toekomst race auto's (niet altijd, maar steeds vaker) naar evenementen gebracht in groen - SUnbeam, Bentley, Vauxhall, Aston Martin, Jaguar, Lotus. Hiervoor was geen voorgeschreven regel.
Er zijn er in het jongere verleden De Britten verschillende tinten behouden "Brits racegroen'. Bentley (met de winnende raceauto Le Mans in 2003), Jaguar (van 2000 tot 2004, zonder succes in de Formule 1) Caterham (voorheen het Lotus-team), waar het een Brits team was Tonya Fernandes, Een Maleisiër en eigenaar van een luchtvaartmaatschappij AirAsia. Einde van het jaar In 2014 ging Caterham failliet en is sindsdien uit geweest Formule 1 nam ook afscheid groen racen.
KLASSIEKE RACEKLEUREN
Italië: rood
Verenigd Koninkrijk: groen
Duitsland: wit, later zilver
België: geel
Frankrijk: blauw
Nederland: oranje
USA: wit, dan wit met blauwe strepen, later ook blauw met witte strepen
Zwitserland: rood met witte motorkap
Ierland: groenoranje
Spanje: rood met gele motorkap
Zweden: blauwgeel
Zuid-Afrika: goud met groene motorkap
Brazilië: felgeel met groene randen
Japan: wit met rode zon
Argentinië: blauw met gele motorkap
Australië: groen met gouden motorkap
