Marko Hanželic
Tegenwoordig is het moeilijk om aan jongeren uit te leggen met welke belangstelling men eind jaren tachtig uitkeek naar het nieuwe model van het Tsjechische bedrijf Škoda. Het was al lang bekend dat ze een modern model met voorwielaandrijving aan het voorbereiden waren (in feite was het gepland vóór de Praagse Lente, maar toen spraken de Russen hun veto uit), maar het proces duurde zo lang dat zelfs de Lada Samara vóór de Tsjechoslowaakse vertegenwoordiger op de markt kwam.
Niet voor niets was het een grote stap voorwaarts, alleen vergelijkbaar met het op de markt veel minder succesvolle binnenlandse model Yugo Florida, tot dan toe de modernste Oost-Europese auto. Bertone's aantrekkelijke carrosserie met scherpe lijnen, die wordt benadrukt door de asymmetrische grille, hielp ook mee. Het moderne ontwerp met vijf deuren, afmetingen 3.815 x 1.620 x 1.415 mm, gecombineerd met relatief solide uitrusting en een zeer redelijke prijs zorgden ervoor dat het niet alleen in het Oosten, maar ook in veel westerse landen, zelfs op veel plaatsen buiten Europa, een bestsellerstatus kreeg .
De motor was van de oude Kent-constructie, met drie krukaslagers, afgeleid van de 4-cilindermotor die al in 1964 in het populaire Škoda 1000 MB-model werd geïnstalleerd. In het origineel was hij al interessant, met een aluminium blok en gietijzeren kop, en hij haalde 988 pk uit een cilinderinhoud van 44 kubieke centimeter. In het geval van de Favorit werd deze naar de voorkant van de auto verplaatst en dwars in plaats van in de lengterichting geïnstalleerd. Het volume werd vergroot tot 1.289 kubieke centimeter en het vermogen naar 62 pk, en de laatste serie met katalysator had 58 pk.
Deskundigen van het bedrijf Porsche en de Britse Ricardo Consulting Engineers hielpen bij de wederopbouw. Hoewel de ombouw van de motor, die van de langsachterzijde (voor achterwielaandrijving) naar de dwarsvoorzijde (voor voorwielaandrijving) werd verplaatst, een gemakkelijke klus lijkt, sleepte de hele zaak zich drie jaar voort. Voornamelijk als gevolg van aanpassing aan ecologische normen.
Als u het misschien bent vergeten, is het de moeite waard eraan te denken dat de Škoda Favorit 136 een 1.3-liter motor met carburateur en 62 pk had, terwijl de Škoda Favorit 135 injectie elektronische brandstofinjectie had en 58 pk (de katalysator, die zijn vermogen smoorde , nam vier paarden weg). De injectie was een centrale SPI (Single Point Injection), met één injector in plaats van een dynamo. Verre van moderne MPI-injectiesystemen, om nog maar te zwijgen van iets moderners, was deze oplossing voor Škoda destijds een waar wonder van ruimtetechniek.
De naam Favorit is uiteraard ontleend aan de rijke geschiedenis van het Tsjechische merk, en de traditie van het nieuw leven inblazen van legendarische oude namen werd voortgezet door Felicia (1936-1941), Octavia (1959-1971), Superb (1934-1949) en Rapid (1935-1947). XNUMX-XNUMX). De basisversie van de L bood al hoofdsteunen op alle stoelen, verwarmde achterruit en achteruitkijkspiegelverstelling vanuit de cabine, terwijl de LS een toerenteller, mistlampen, een achterruitwisser en een gedeelde achterbank toevoegde. Na de overname van Škoda door het bedrijf Volkswagen en met een uitgebreide renovatie werden de oorspronkelijke aanduidingen vervangen door nieuwe, LX en GLX.
De laatste jaren komen er series rijker uitgeruste speciale edities op de markt, maar de bekendste in ons land zijn de Silver Line en Black Line. Traditiegetrouw behaalde de Favorit ook benijdenswaardige rallysuccessen, klasseoverwinningen in het WRC en af en toe een top 10 in het algemeen klassement. De Favorit is een belangrijk en succesvol model dat begin jaren negentig zeer goed verkocht op de Sloveense markt, en ook zijn opvolger, de Felicia, die in 90 werd verkocht, was in feite gewoon een grondig verfijnde versie van zijn voorganger .
Bertone had aanvankelijk een volledig assortiment favorieten voor ogen: stationwagen, sedan, stationwagen, coupé, pick-up, verhoogde bestelwagen en reddingsversie. Maar afgezien van de hatchback werden alleen de Forman stationwagen, geïntroduceerd in 1990, en de Pick-up-versie in serie geproduceerd. Een kleinere serie (ongeveer 200 exemplaren) van de cabriolet werd geproduceerd door het bedrijf MTX, evenals verschillende versies voor speciale doeleinden. De wijzigingen aan het basismodel werden tot in detail gevolgd: een kleine aanpassing in 1991 en een grotere, serieuzere versie in 1993.
